De goaltjesdief is terug
Na vier operaties en zestien maanden absentie is Erik Quekel helemaal terug. De Brabander voelt zich bevrijd van zijn knieproblemen en pikt zijn doelpuntjes mee voor FC Dordrecht. ,,Ik heb Marco Boogers al lachend gevraagd of de optie gelicht kan worden.”
De zon schijnt weer in het voetballeven van Erik Quekel, dat zich een kleine anderhalf jaar in een tunnel zonder een streepje licht afspeelde. Artsenbezoeken, verkeerde diagnoses en teleurstellingen markeerden een voetballoze periode, ontstaan na een onschuldig ogend partijtje oud tegen jong op de zaterdagtraining bij het toenmalige TOP Oss. ,,Het moment staat me nog helder voor de geest. Het was zo’n partijtje dat vriendschappelijk bedoeld was, maar dat verschrikkelijk fel verliep. Ik maakte een schijnbeweging om Geoffrey Galatà te omspelen, die me vervolgens aan de buitenkant van mijn knie raakte. Het voelde wel pijnlijk aan, maar niet ernstig.”
Wat de geboren Bosschenaar echter niet kon vermoeden, was dat hij daarna met langdurig blessureleed geconfronteerd zou worden. ,,Bij de kijkoperatie was in eerste instantie niets te zien, maar ik bleef maar last houden. Achteraf bleek dat ik een scheurtje in de meniscus had. Daar ben ik vervolgens aan geholpen, maar ook dat bleek niet de juiste indicatie van wat er werkelijk aan de hand was. Want achteraf bleek dat mijn kruisband er bijna helemaal af lag. Toen dat duidelijk werd, heb ik het heft in eigen handen genomen en wilde ik een nieuwe kruisband. Mijn vertrouwen in de medische wetenschap is inderdaad niet groot geweest kort na die periode. Maar ik weet nu dat er een paar chirurgen zijn op wie ik altijd terug kan vallen.”
Na de derde operatie begon voor Quekel eindelijk de weg naar het herstel en gloorde er weer een sprankje licht aan het einde van de tunnel. ,,Ik ben in die periode vooral op mezelf aangewezen geweest. Soms heb ik wel eens de gedachte gehad om er helemaal mee te stoppen. Maar dan zag ik andere spitsen scoren op televisie en wilde ik dat ook weer. Dat heeft me enorm gemotiveerd om terug te komen.”
Tijdens zijn herstel werd Erik Quekel geconfronteerd met trieste familieomstandigheden: zijn vader overleed op 20 augustus 2009 aan gevolgen van een ernstige ziekte. ,,Het voordeel van de blessure is geweest dat ik vaak bij ons pa kon zijn. Hij had zich er al bij neergelegd dat hij me nooit meer zou zien spelen. Maar juist voor hem wilde ik ook doorgaan.”
Exact een jaar na de dood van Quekel senior maakte zoon Erik (23), bij wie tijdens de vierde operatie wat littekenweefsel werd verwijderd, zijn rentree in competitieverband met FC Dordrecht in en tegen Volendam. ,,In de voorbereiding had ik nog wat last gehad van de knie, maar daarna is het steeds beter gegaan. Bij TOP Oss, tegenwoordig FC Oss, moest ik vertrekken omdat de club niet meer met mij verder wilde. FC Dordrecht had wel vertrouwen in me.”
Dat vertrouwen betaalt zich nu uit, want Quekel is fit en toont zich de voorbije weken een goaltjesdief. ,,Ik ben geen man van de actie, maar moet het waarmaken voor de goal. Het gaat lekker en ben pijnvrij. Ik heb al lachend aan technisch manager Marco Boogers gevraagd of de optie voor nog een seizoen FC Dordrecht gelicht kan worden.”
Bron: AD De Dordtenaar
Tekst: Arco Bomgaars
