Fancolumn
Nederlands bekendste voetbal website www.vi.nl geeft supporters de kans om middels een forum een bijdrage te leveren aan hun website. Elisa Kuster is een Dordtse die al jaren supporters is van FC Dordrecht en ook een bijdrage heeft geleverd aan VI.nl. Deze week publiceerde de website haar column.
We zitten nu midden in de verplichte winterpauze. Met een beetje geluk zal het over twee weken vriezen dat het kraakt want dan begint de competitie weer. Ik ben een Dordtenaar en dus FC Dordrecht-supporter, ik ben inmiddels gewend dat alles tegenzit. En toch kijk ik uit naar de volgende wedstrijd, met goed of slecht weer.
De gedachte aan tochtige stadionnetjes, de scheve tegels waar ik een beetje wankel op sta, de gesprekken met andere supporters over ditjes en datjes maar vooral het warme welkom van de stewards.
In Nederland klaagt men graag, is het niet over de economische crisis dan is het wel over iets belangrijks als de discutabele rode kaart voor Esteban. Een stadion is wat dat betreft een minimaatschappij; van smerige koffie tot luie spitsen, er wordt over alles geklaagd.
Het klagen heeft iets therapeutisch, je ergernis lijkt af te nemen door het hardop te uiten. Jammer dat het dan weer weinig therapeutisch is om het geklaag aan te horen. Maar gelukkig is daar de steward. De steward houdt toezicht, waakt voor agressief gedrag, sust spreekkoren en is bovenal een goed mens.
Hoeveel mensen kent u die in hun vrije tijd in een comfortabele maar hopeloos lelijke jas de orde willen bewaren tussen een paar honderd lomperiken? Ik ken er een aantal, ze hebben namen als Nel, Germain, Joke en ze zijn er elke wedstrijd bij. Uit en thuis, in goede en in slechte tijden.
Ze houden van de club en wel met zo’n overgave dat ze bereid zijn om niet naar het veld maar naar de tribune te kijken.
Elk doelpunt komt met vertraging aan, juicht het vak dan juichen zij een paar seconden later mee. Wordt er commentaar geleverd op de scheidsrechter, geven zij je ongezien gelijk maar vragen tegelijk vriendelijk om de gebruikte bewoordingen te nuanceren.
Tijdens de feestdagen plaatste één van de stewards een bericht van bijna twintig regels op Facebook. In misschien niet perfect Nederlands maar in grammaticaal oprechte bewoordingen stak ze iedereen een hart onder de riem, met name de supporters van haar cluppie, FC Dordrecht.
De steward is een houvast in barre tijden, de steward is de onzichtbare lijm tussen de duizenden karakters in het stadion maar het allermooiste is dat je ze nooit hoort klagen. Hulde voor de steward!
Elisa Kuster
Dordrecht
