Dromen: Feyenoord – FC Dordrecht
Historicus, schrijver en oud leraar Kees Klok was bij de bekerwedstrijd Feyenoord – FC Dordrecht.
Ik heb weleens rare dromen. Laatst nog. Ik droomde dat ik in mijn FC Dordrecht-pak, een tijdje geleden gekocht op een veiling tijdens een supportersavond, langs het stadion van PAOK-Thessaloniki liep. Ineens stond Louis van Gaal aan de overkant van de straat kwaad tegen mij te schreeuwen. Hij zag mij kennelijk aan voor Johan Derksen. Ik schrok er in paniek wakker van.
Vanavond had ik een andere droom. In de Kuip, bij de bekerwedstrijd Feyenoord-FC Dordrecht. Ik droomde dat Dordt Feyenoord zou uitschakelen. Een droom die eigenlijk niet eens zo idioot was. De koploper uit de Jupiler League, tegen het nog matig presterende Feyenoord. Ook uit deze droom schrok ik wakker, toen Graziano Pelle in de 35e minuut de score opende. 1-0. Ik was meteen klaarwakker. Toen de rust aanbrak dacht ik, ach, we hebben nog een hele helft en Dordt heeft wel voor hetere vuren gestaan. Het bleek ijdele hoop.
Dordrecht zat bij tijd en wijle lekker in de wedstrijd, vooral in de tweede helft. Het had daarom meer verdiend dan de 3-0 waarmee we terug moesten naar ons eiland. Hoewel Feyenoord aanvankelijk het initiatief nam, wat resulteerde in twee kansen in de eerste drie minuten, wist Dordrecht al snel weer het aantrekkelijke, aanvallende spel op de mat te zetten dat we vanaf het begin van de competitie zijn gewend. Het leidde tot een aantal kansen die niet volledig werden benut. Feyenoord bleef voortdurend gevaarlijk, maar doelman Warner Hahn, die weer een glansrol speelde, wist voorlopig erger te voorkomen.
Na de rust begon Dordrecht sterk, daarbij onvermoeibaar aangevuurd door het Dordtse legioen, dat zich luid en duidelijk liet horen. Petje af voor deze Gideonsbende. Een tijdje leek het alsof Dordrecht de wedstrijd ging bepalen, maar een paar langeafstandsschoten misten doel en enkele goede kansen werden te slordig afgewerkt. Steeds weer kwam Feyenoord, de overwinning ruikend, gevaarlijk terug. Een spectaculaire redding door Hahn frustreerde Pelle zodanig dat hij de doelpaal maar een flinke trap gaf. Hoewel Dordrecht fel en geinspireerd bleef voetballen, keerde het lot zich tegen de zwoegende Schapenkoppen. In de 63e minuut maakte Schaken 2-0, in de 90e, het ‘Dordts minuutje’ deelde Armenteros de genadeklap uit.
Trainer Harry v.d. Ham toonde zich na afloop niet ontevreden. FC Dordrecht heeft naar vermogen gestreden, maar had te weinig balbezit. Zonder Warner Hahn had het trouwens veel erger dan 3-0 kunnen zijn. De ploeg kon met opgeheven hoofd het stadion verlaten. De fans dachten er ook zo over. Terwijl na het eindsignaal de Kuip in snel tempo leegliep, bleef het Dordtse legioen in het uitvak doorjuichen. Er kan gebeuren wat er gebeurt, maar ‘een Dordtenaar blijft altijd zingen,’ ook als het even tegenzit.
Dit artikel is ook verschenen op de website iDordt.nl
Foto’s: Shane Winsser/ Erwin Spek | Bekijk de complete Fotorapportage van Erwin Spek in de FC Dordrecht Foto Gallery.
