In Emmen gebeurt het
Een Dordt supporter is niet wereldvreemd, zo reis je de ene week 185 kilometer zuidwaarts naar het Geusselt stadion om vervolgens een week later 219 kilometer noordwaarts te rijden voor een partij voetbal in Emmen. Je vraagt je af hoeveel kilometers weg een trouwe supporter in pak hem beet Frankrijk of Engeland aflegt om zijn club te zien spelen. Misschien hebben ze daar de camper voor uitgevonden.
In Emmen staat een stadion dat pasgeleden is omgedoopt tot Jens Vesting. Het klinkt heel onneembaar en aan de lege tribunes te zien was dat misschien ook zo. De opening van de Winterspelen hield menig Emmenaar waarschijnlijk aan de buis gekluisterd. De opening van het sportspektakel in de Vesting hadden ze achteraf gezien best kunnen missen. In 10 minuten tijd sprong het scorebord van 0-0 naar 0-3. Giovanni Korte, Robin Gosens en Jeffry Fortes lieten namens FC Dordrecht zien wat topsport inhield.
We wreven even in ons ogen, gebeurde dit echt? Een groepje Dordt supporters die pas in de 11e minuut arriveerden konden het ook niet geloven. Ze maakten foto’s van het scorebord, een bewijs van het wonder dat zich had voltrokken. Zelf stond ik ook wat beduusd naar het gebeuren te kijken. Emmen uit is normaal gesproken zo’n typische 1-1 wedstrijd, waarom is nu alles anders?
Was ik Jan van Halst geweest dan had ik met pijltjes en cirkels aangegeven dat er met posities was geschoven en dat ze een efficiente aanvalslinie hadden neergezet. Maar ik ben geen Jan van Halst en ik kon het op een andere manier verklaren. Er was weer chemie dankzij het verbindende deeltje. Dat deeltje galmde zojuist “Republiek Dordrecht” door het stadion. Jan, ons opperhoofd in bange dagen was weer terug! Gesterkt door de hardste stem van het Noordelijk Halfrond ging alles een stuk soepeler. Prompt scoorde onze nieuwe nummer 10, Paul Gladon, de 0-4.
In de rust moesten vooral de meegereisde supporters even bijkomen van alle sensatie. Er werden voor de zekerheid nog wat foto’s gemaakt van het scorebord.
Door de riante voorsprong werd in het begin van de tweede helft nog wat gas teruggenomen door de Dordtenaren. Het gaf ons een gevoel van wedstrijdspanning, al deed de 1-4 ons niet echt sidderen. Het thuispubliek reageerde ook niet uitzinnig.
Dan nemen wij het heft wel weer in handen moet Giovanni Korte gedacht hebben, vonden wij prima en vol overgave gingen onze armen de lucht in voor de 1-5.
We zongen: “Tien, tien, tien!!” maar waren dik tevreden met de helft. “Dit kan toch niet waar zijn. En ik wilde vanavond eigenlijk liever thuisblijven,” riep een geëmotioneerde supporter.
Het was voor ons allemaal lastig te bevatten. Veel Emmen supporters verlieten het stadion voortijdig om daar elders over na te denken. Ze misten daardoor de 1-6 die Erixon Danso op zijn naam schreef. Als een stel stuiterballen veerden we op en neer om de Vesting te laten schudden.
Wat een onwerkelijke avond, wat een droomscore en wat een fantastisch team! We hadden 219 kilometer voor de boeg om dit alles te verwerken. Maar niet voordat we nog allemaal een foto maakten van het scorebord.
Supportersverslag van de website www.iDordt.nl
Foto’s: Erwin Spek & Martin Berkhout
