Kurto AD Sportwereld speler van de maand

Met de hem zo kenmerkende bescheidenheid nam FC Dordrecht-doelman Filip Kurto gisteren de prijs voor beste voetballer van de maand maart van AD Sportwereld in ontvangst. ,,Voor mij is dit een grote verrassing als keeper van de nummer laatst in de Eredivisie, maar het is ook mooi dat ik in een rijtje kom met bijvoorbeeld Jordy Clasie en Georginio Wijnaldum,” zei de 23-jarige Pool met een flinke glimlach op zijn gezicht.

Een veelvoud aan goede reddingen, een bijna-treffer tegen Feyenoord met een kopbal die collega Kenneth Vermeer nog kon wegstompen en een assist in het duel met Willem II van afgelopen zaterdag markeerden een mooie maand maart voor Kurto. Ondanks de drie nederlagen van zijn club FC Dordrecht tegen FC Groningen (2-0), Feyenoord (1-2) en Willem II (2-1).
,,Natuurlijk koester ik de waardering die ik krijg met deze prijs, omdat anderen over mij geoordeeld hebben. Maar vanzelfsprekend had ik liever wedstrijden gewonnen in onze strijd tegen degradatie.”Vorig seizoen, toen hij bij Roda JC onder contract stond, waren de kritieken soms vernietigend en werden zijn blunders uitvergroot. ,,Ik heb me daar nooit door laten leiden, ik focus me altijd op de wedstrijd die komen gaat,” is Kurto’s credo.

Zwakkere punten
De publieke opinie is bijgedraaid: op de sneeuwwedstrijd bij AZ na, toen hij uitglijder op uitglijder liet volgen, speelt de doelman met veruit de meeste reddingen in de Eredivisie heel constant, ondanks de aanhoudende stroom tegentreffers. ,,Ik wil steeds stabieler worden. Ik ben beter op de doellijn dan in de lucht, maar werk hard aan mijn zwakkere punten.”
Kurto heeft een verbintenis tot het eind van het seizoen bij FC Dordrecht, waar hij het ondanks een zwaar seizoen en een dreigende tweede degradatie in successie na de duikeling met Roda JC prima naar zijn zin heeft. ,,Ik voel me relaxed hier, maar met mijn toekomst ben ik nog niet bezig. Dat komt pas als de competitie voorbij is. Ik wil alles in het werk stellen om met FC Dordrecht nog punten te halen.”

Tekst: Arco Bomgaars (voor Algemeen Dagblad)