Vreemde voetbalavond tegen Cambuur

De enige eredivisieconfrontatie tussen Dordrecht en Cambuur aan de Krommedijk zorgde in 1993 voor een vreemde voetbalavond met een voorspelbaar einde. In de allerlaatste speelronde van seizoen 1992-1993 kon Dordrecht’90 rechtstreekse degradatie voorkomen als tegen Cambuur de winst werd gepakt én de onderlinge wedstrijd van de twee mededegradatiekandidaten Fortuna Sittard en FC Den Bosch een winnaar zou opleveren.

Het Dordtse kamp had echter vooraf weinig vertrouwen in een sportief wedstrijdverloop in Sittard. Op aandringen van Dordrecht’90 trainer Han Berger zou KNVB waarnemer Gerard Geurds in Limburg extra alert zijn op het vervullen van de sportieve plicht van beide teams. Waar dit seizoen het degradatiedoek afgelopen week al definitief viel, was het 22 jaar terug tot de laatste minuut van de competitie spannend, of beter gezegd onduidelijk.

1 juni 1993: Dordrecht’90 – Cambuur 4-0

Een kleine tweeduizend toeschouwers zagen Dordrecht’90 de Eredivisie vaarwel zeggen. Het werd een stijlvol afscheid. Door Cambuur met 4-0 te verslaan boekte Dordrecht’90 na veertien maanden eindelijk weer eens een thuisoverwinning. Het was tevens de grootste zege van het seizoen 1992-1993.

Het mocht de Dordtenaren evenwel niet helpen om het verblijf in de eredivisie te continueren. Tot tweemaal toe was er een straaltje hoop geweest. In de eerste helft toen Fortuna Sittard een 1-0 voorsprong nam op FC Den Bosch, acht minuten voor het verstrijken van de officiële speeltijd toen een komiek op de staantribune het valse bericht van 2-0 doorspeelde. Als een golf rolde het gejuich door het stadion. Ook Michel Langerak had hoop geput uit de valse berichten. De teleurstelling droop van zijn gezicht toen de speaker na afloop aan alle onzekerheid een einde maakte door het herenakkoord van 1-1 tussen Fortuna Sittard en FC Den Bosch bekend te maken.

Langerak: “Ik had pal daarvoor bij de trainer nog naar de tussenstand geïnformeerd. Als je dan 2-1 om je heen hoort roepen, krijg je het, tegen beter weten in, toch weer een beetje warm.”

Met het bekendmaken van de uitslag van de concurrenten, kwam een einde aan een heel vreemde voetbalavond. Zeker in de eerste helft toen Dordrecht’90 zich alsnog geplaatst mocht wanen in de nacompetitie, heerste een onbestemde sfeer aan de Krommedijk. Voorzitter Kees den Braven had zich nog wel hoogstpersoonlijk naar de dug-out van Han Berger gespoed om hem van het goede nieuws uit Sittard op de hoogte te stellen, het echte gevoel dat de zaak nog niet hopeloos verloren was, ontbrak toch.

Kerst van Hans Kraay jr.
Schampere opmerkingen als dat FC Den Bosch dan wel in de laatste minuut nog gelijk zou maken, waren wat dat betreft een teken aan de wand en toen na de hervatting de gelijkmaker inderdaad viel, besefte zelfs de meest fanatieke aanhanger van Dordrecht’90, dat het verblijf in de eredivisie erop zat.

“Uiteraard ben je niet vanavond, maar al voor de Kerst gedegradeerd”, merkte Hans Kraay jr. terecht op. “Pas de laatste maanden is Dordrecht’90 een voetbalclub geworden. Dat we in die tijd uitgegroeid zijn tot een club waar rekening mee moest worden gehouden, maakt de degradatie alleen maar zuurder. We hebben uit de laatste twaalf wedstrijden twaalf punten gehaald, behoorden in die tijd zelfs tot de minst gepasseerde verdediging van de eredivisie. Je zit er dus dicht tegenaan, maar het is allemaal te laat gekomen.”

Kraay vertrekt naar Telstar en zwaait dus af aan de Krommedijk. “Je moet niet denken dat ik hier lachend vertrek. Zeker de laatste maanden heb ik het hier prima naar mijn zin gehad. Han Berger heeft Roël Liefden en mij vijf weken geleden bij hem geroepen. Hij gaf toe dat hij Roël te laat als voorstopper en mij te laat als laatste man heeft laten spelen. Als je dan herinnert hoe we aan het begin van het seizoen op voet van oorlog hebben geleefd, vind ik dat grote klasse van deze trainer.

Verder vind ik de degradatie bijzonder sneu voor de trouwe supporters, die ons de laatste weken als een blok hebben gesteund en speciaal voor Kees den Braven, die toch een kapitaal in deze club heeft gestoken en daar niet eens een streepje waardering voor krijgt. Als ik zaterdag bij mij in Zuilichem bij de plaatselijke voetbalclub een rondje geef, word ik al tot hoofdsponsor uitgeroepen. Den Braven krijgt alleen maar ellende over zich gestort.” Kees den Braven zelf hierover: “Ik speel liever bovenin de eerste divisie dan degradatievoetbal op het hoogste niveau. Met een aangepaste begroting moet Dordrecht’90 nu proberen tot een (sub)topper in de eerste divisie uit te groeien.”

Bij de foto: De teleurstelling druipt van de gezichten bij Hans Kraay jr. en voorzitter Kees den Braven. Ondanks de uitstekende 4-0 overwinning op Cambuur gaat Dordrecht’90 weer als een eerste divisieclub door het leven.

Scoreverloop

1-0 Jerry Simons
2-0 Michel Langerak
3-0 Jerry Simons
4-0 Pascal Langenhuysen

Opstellingen

Dordrecht’90: Joop Hiele, Maarten Atmodikoro, Hans Kraay jr. (69. Ries Fok), Michel Langerak, Roël Liefden, Warry van Wattum (76. Michel Fortuin), Reinier Robbemond, Gerrie Slagboom, Eric van de Merwe, Jerry Simons, Pascal Langenhuysen.

Cambuur: Fred Grim, Tjeerd Rijpma, Stanley Brouwer, Richard Elzinga (46. Guus Uhlenbeek), Johan Abma, Marc Oosterhof, Bert Konterman, Marcel Keizer, Jouke Dantuma, Jack de Gier, Michel van Oostrum (60. Jan Bruin).