Interview Ruud Heus

Op AZ.nl besteden we maandelijks aandacht aan een oud-AZ’er. We blikken met hem terug op zijn carrière, zijn periode bij AZ en ontdekken waar hij zich momenteel mee bezighoudt. In aflevering 15 van ‘Oude kaas’ is het de beurt aan Westfriese verdediger Ruud Heus (24-02-1964).

Heus speelde tussen 1982 en 1986 en in het seizoen 1996-1997 102 competitiewedstrijden voor AZ, waarin hij vier keer scoorde. Behalve voor AZ kwam de linksback ook uit voor de amateurs van Hollandia en Feyenoord, waar hij grote successen kende. De geboren Horinees woont samen met zijn vrouw Bibian en hun vier dochters Kimberley (16), Roebi (7), Roën (6) en Noé (1) in Oostzaan.

Je stopte in 1997 na vijftien jaar met je voetballoopbaan. Wat doe je momenteel?
“Na mijn voetbalcarrière heb ik samen met een collega drie jaar lang een kledinggroothandel beheerd. In die periode heb ik verschillende trainersdiploma’s behaald. Uiteindelijk heb ik het bedrijf verkocht, waarna ik fulltime in de voetballerij ben gaan werken bij Türkiyemspor, AGOVV (assistent-trainer van Peter Bosz red.), VSV Velsen, BVV Barendrecht en Willem II A1. Nu ben ik alweer drie jaar werkzaam bij FC Dordrecht, waar ik assistent van het eerste, belofte- en jeugdtrainer en Hoofd Jeugdopleiding ben.”

“Volgend seizoen blijf ik in Dordrecht als assistent-trainer van Henny Lee en beloftecoach actief. Verder neem ik hoofdklasser LRC Leerdam onder mijn hoede. Het is een drukte van belang. Ik ben continu bezig met scouten en het voeren van gesprekken met mogelijke nieuwe spelers voor FC Dordrecht of LRC Leerdam. Of ik de ambitie heb om hoofdtrainer in het betaalde voetbal te worden? Van binnen brandt dat zeker, mede omdat ik als voetballer aan het hoogste niveau gewend ben geraakt. Ik heb echter het benodigde diploma nog niet en moet door de huidige drukte keuzes maken. Op dit moment ben ik aan het onderzoeken of ik in 2011 de cursus Coach Betaald Voetbal in België kan starten. In Nederland doet die kans zich pas weer in 2012 voor.”

Wat is je mooiste herinnering aan AZ?
“We hadden in mijn eerste AZ-periode een schitterend elftal met jongens als Martin Haar, Sigi Lens en Pier Tol. Ondanks een lage begroting werden we ooit vijfde in de Eredivisie; een wereldprestatie. Met de club zelf ging het steeds minder, waardoor er financieel weinig mogelijk was. De spelersgroep was echter positief. Na afloop van de wedstrijden bleef er altijd een grote groep hangen om wat te drinken. De grootste sfeermakers waren toch wel Fred Filippo en Pier Tol. AZ is voor mij altijd een speciale club gebleven. Mede door mijn periode in Alkmaar heb ik uiteindelijk de stap naar Feyenoord kunnen maken.”

“Mijn tweede periode in Alkmaar is niet geworden wat ik had gewild. De topsportmentaliteit ontbrak in de spelersgroep. Na een nederlaag werd er doodleuk gelachen. Toen heb ik zelf mijn afscheid bepaald. Ik vond het mooi geweest en ben gestopt.”

Heb je nog contact met spelers uit je AZ-periode?
“Nee, hoewel het altijd leuk is om oud-teamgenoten te treffen. Laatst zat ik als scout op de tribune bij Jong AZ – Jong De Graafschap en kwam ik Martin Haar en Jan Nederburgh tegen. Op die momenten maak je een gezellig en respectvol praatje. Ondanks het nomadenbestaan dat voetballers hebben, heb ik toch vrienden aan de voetballerij overgehouden. Ik heb nog steeds goed contact met oud-Feyenoorders Peter Bosz, Rob Maas en Arnold Scholten. Dat zijn ook jongens zoals ik: lekker normaal gebleven.”

Heb je het maximale uit je carrière gehaald?
“In tien jaar bij Feyenoord heb ik ongelofelijk veel prijzen gewonnen. Ik meen één kampioenschap, vier keer de KNVB beker, een Supercup en twee de halve finales van de UEFA Cup. Een geweldige carrière dus. Toch mis ik de slagroom op de taart: een interland voor het Nederlands elftal. Als je naar mijn kwaliteiten keek, had het er zeker ingezeten. Vooral omdat er in die periode een leemte op de linksbackpositie was. Bij PSV speelde de Deen Jan Heintze en bij Ajax kwam pas later Frank de Boer daar te staan. Mijn prestaties bij Feyenoord waren goed en het ging me eenvoudig af in de top. Maar verder dan een paar voorselecties ben ik nooit gekomen. Op een gegeven moment probeerden ze bij Oranje zelfs Rob Reekers als linksback. Misschien is het ook te wijten aan mijn fysiek. Op belangrijke momenten had ik te kampen met een aantal blessures; dat is pech hebben.”

“Of ik het ontbreken van een buitenlandse club op mijn lijstje ook als een gemis zie? Nou, dat ging in mijn tijd nog niet zo gemakkelijk. Feyenoord kocht me voor vijf ton in guldens van AZ, wat een hoop geld was toen. Nu lachen ze erom. Pas na het Bosman-arrest gingen spelers steeds makkelijker naar het buitenland. Toen ik in 1997 stopte bij AZ deed zich nog wel een kans op Cyprus voor, bij de club van Jozséf Kiprich. Maar net toen ik daar heen kon, werd de trainer ontslagen. Er kwam een Duitser die allemaal eigen spelers meenam. Zodoende is het nooit meer tot een transfer gekomen.”

Wat verwacht je komend seizoen van het huidige AZ?
“Als ik de berichten mag geloven gaat alles weer een stapje terug. Ik denk dat die gedachtegang voor veel clubs geldt. Ik vind dat goed voor het Nederlandse voetbal. Geef jeugd de kans en stop met derderangs buitenlandse spelers. Kun je mij vier buitenlandse spelers opnoemen die echt een verrijking zijn voor de competitie? De eigen jeugd laten doorbreken is veel beter. Nederland is groot geworden door die visie en inventiviteit. AZ moet noodgedwongen ook weer aan de slag met jonge spelers. Geweldig toch? Voor supporters staat er een elftal met een eigen identiteit. De mensen op de tribune zien volgens mij liever een talent uit de regio dan een buitenlander van hetzelfde niveau. Het publiek in Alkmaar blijft dus toch wel komen. Je ziet nu bij Feyenoord hoe het kan werken met eigen jeugd. Die worden vierde en spelen de finale van de KNVB beker. De organisatie van AZ staat goed. Zo blijft de club een subtopper, die soms kan uitschieten naar de top-5. Daar is echt niks mis mee.”

Bron: www.az.nl 29/04/2010